Dag Cambodja

Dinsdagochtend werden we wakker na een nacht vol regen en storm. Tijdens het ontbijt klaarde de lucht weer helemaal op en hadden we weer een prachtig uitzicht. We trokken met een lichte verbazing snel onze bikini aan en gingen lekker op het strand liggen. We waren bijna de enige op het strand! We besloten een snorkelset te huren bij de duikshop waar we de dag ervoor gedoken hadden. Hup met de snorkelset het water in; schelpen verzameld en mooie vissen gezien. Na nog wat uurtjes op het strand te hebben genoten zijn we met onze backpacken naar de andere kant van het eiland gelopen. Het zou 30 minuutjes zijn, het eerste stuk zou steil zijn en daarna zou het te doen zijn zeiden de mensen van ons verblijf. Met onze backpack op onze rug, tas op onze buik en onze slippertjes gingen we vol goede moed van start. Al snel viel het erg tegen; dicht begroeide jungle, veel stenen en alleen maar steile stukken. We begonnen weg te glijden met onze slippers en de druppels zweet vielen op de grond. Na een uur zwijgend lopen, waren we eindelijk aan de andere kant van het eiland. We liepen met weer een adembenemend uitzicht (wat ons even niks kon interesseren) naar het resort waar we boottickets konden kopen. Eenmaal aangekomen lieten we onze tassen met een zucht vallen, om een half uurtje op de boot te wachten. Na een half uurtje stapten we in de boot om naar het feesteiland Koh Rong te gaan. Het zou ongeveer 30 minuutjes varen zijn, waardoor we net voor het avondeten zouden arriveren. Prima tijd! Toen we waren vertrokken stopten we al snel bij een andere pier, om van alles uit te laden. We zijn zo’n 4 keer gestopt bij verschillende eilanden, we leken wel een boodschappen bezorgservice; eten, flessen water, cementzakken, planken etc. Uiteindelijk kwamen we na 2 uur varen in het donker aan op Koh Rong. Snel een hostel opgezocht, omgekleed en allerlei strandbarretjes bezocht. Een leuke eerste avond op het feesteiland!

Woensdag zijn we het eiland gaan verkennen en lekker op het strand gelegen; minder mooi strand dan het vorige eiland (nog steeds heel mooi!) en veel backpackers. In de avond zijn we naar een strandfeest gegaan, wat een stukje lopen was. Het was een super leuk concept; voetjes in het zand, slippers in de hand en dj in het midden. Helaas was het niet heel druk, doordat het momenteel laagseizoen is. Dus na 2 uurtjes hebben we met andere backpackers een strandbar opgezocht om daar nog wat te drinken.

Op donderdag hadden we plannen om met de backpackers van de avond ervoor naar de andere kant van het eiland te lopen, genaamd Long Beach. Dit schijnt het mooiste en rustgevende strand van het eiland te zijn. We zouden elkaar in de ochtend ontmoeten op het strand. Helaas waren we vergeten de wekker te zetten en werden we te laat wakker. Gevolg; weer een dagje lekker luieren op het strand en in de avond cocktails drinken in één van de vele barretjes. Wij zijn erg goed in deze 2 dingen kan ik je vertellen!

De volgende dag besloten we om alsnog naar Long Beach te gaan en er gelijk ook maar een nachtje te blijven. Omdat we geen goede ervaringen hadden met onze backpacken een half uurtje (zoals ze dit keer weer zeiden, maar wat toch nooit waar is) door de jungle te lopen, kozen we ervoor om de boot te pakken. Het was 20 minuutjes varen, we naderde het strand en het zag er adembenemend uit (daar was niks aan gelogen); lang uitgerekt wit zand en blauw water. We werden helemaal aan het begin afgezet waar een paar bungalows half in de jungle stonden. Hm.. dat hadden we niet voor ogen. Er werd ons verteld dat aan de andere kant veel bungalows op het strand stonden, wat 7 km lopen zou zijn. Dat is wat we wilden; uit bed stappen en gelijk de zee inlopen. Omdat onze ervaringen hebben geleerd dat Cambodjanen nooit gelijk hebben omtrent tijden en afstanden, hebben we de beslissing gemaakt om te gaan lopen. We zagen het eindpunt en zo ver was dat echt niet hoor zeiden we nog tegen elkaar. Met al onze bepakking en in de volle zon begonnen we op onze blote voeten door het zand te lopen. Het eindpunt kwam maar niet dichterbij. We hebben 2 keer gepauzeerd en het viel ons aardig zwaar in de brandende zon. Na zeker 1,5 uur lopen kwamen we dan eindelijk aan op het eindpunt; een prachtige bungalow op het strand. Moed hebben we zeker en doorzettingsvermogen ook, dat hebben we nu toch wel een paar keer bewezen! Maar misschien moeten we de volgende keer wel wat realistischer nadenken..

Zaterdag hebben we lekker op het strand gelegen, gezwommen en genoten van de rust. In de avond zochten we een strandtent op en hebben daar lekker gegeten en genoten van de ondergaande zon.

Op zondag vertrok onze boot al vroeg terug naar de andere kant van het eiland, waar onze boot vertrok die ons naar het vaste land terugbracht. Toen we weer aankwamen op Koh Rong moesten we een aantal uren overbruggen. Je raad het al; weer op het strand gelegen. Om 4 uur vertrok de speedferry naar Sihanoukville, voor we het wisten stonden we weer met onze voeten op het vaste land. We zochten een hostel op en hebben de avond gevuld met drankjes drinken en poolen.

Maandag vertrokken we naar onze laatste stop, de hoofdstad Phnom Penh. Eindelijk de laatste keer in een busje; we zaten iets ruimer, maar de rit duurde voor mijn gevoel uren. Na 6 uur (i.p.v. 4 uur) rijden kwamen we aan op bestemming. Wat een drukke stad is het zeg; auto’s, fietsers, scooters, tuk tuks, alles reed al toeterend door elkaar heen. We zochten een hostel op en besloten nog even een leuk barretje op te zoeken. Aangekomen in een leuk uitziende straat vol barretjes gingen we op zoek. Al snel kwamen we erachter dat het geen gewone straat met barretjes was; overal schaars gekleden Cambodjaanse vrouwen op hoge hakken en barretjes genaamd bar 69 en hartattack. Dan kun je wel raden wat voor straat het was..

De dinsdag stond in het teken van de bezienswaardigheden van Phnom Penh; Tuol Sleng museum en de Killing Fields. De tuktuk driver bracht ons eerst naar het museum, waar heel veel mensen tijdens de oorlog vast hebben gezeten. Veel van de gevangenis was intact gebleven. De rillingen liepen over mijn rug bij het zien van de superkleine gevangenissen en hoe de mensen er werden behandeld als dieren. We hebben er ook een documentaire gezien met één van de weinig overlevende en mannen die in de gevangenis zoals ze zelf zeggen gedwongen hebben gewerkt. Het was erg indrukwekkend en we werden erg stil van. Een lange, hobbelige rit bracht ons bij de Killing Fields. We kregen een Nederlandse audio en zo werden we rondgeleid. Ook dit was erg intact gebleven. Er werd goed uitgelegd wat wanneer gebeurde en wat dat voor de mensen betekende. Vrachtwagens volgeladen met mensen werden hiernaartoe gebracht en vermoord, mannen en vrouwen werden gescheiden. Kinderen werden voor de ogen van hun moeder tegen een boom aan, aan de voeten doodgeslagen. Alle mensen werden in massagraven bij elkaar gegooid. Tot op de dag van vandaag komen er nog kleren, tanden en botten aan de oppervlakte. Dit gebeurt vooral in het regenseizoen. Er staat ook soort toren, een herdenkingsplaats waar Cambodjanen kunnen komen rouwen; hierin liggen allerlei schedels, botten en verscheurde kleren. Erg raar gevoel om dit van dichtbij te zien. Deze dag heb ik ervaren als de meest indrukwekkende dag van mijn hele reis, ik heb met tranen in mijn ogen gestaan en de rillingen hebben over mijn rug gelopen.. Wat kunnen mensen verschrikkelijk zijn..

Onze laatste dag hebben we besteed aan souvenirs kopen op een hele grote markt. We hebben goed onze afding skills in de strijd gegooid en leuke dingen gekocht. Ik typ dit blog vanuit Kuala Lumpur, straks vertrekt ons vliegtuig naar Schiphol. Over 13 uur vliegen sta ik weer met beide voeten in Nederland, een dubbel gevoel. Ik kijk zonder spijt terug op een reis die niet altijd even gemakkelijk was, een reis vol ervaringen en herinneringen. Ik zal er nog vaak genoeg aan terugdenken.. Maar nu eerst, op naar huis!